Günah Çalılıkları

2011 Cemal Süreya Başarı Ödülü sahibi Nazé Nejla Yerlikaya; şiire, ağırlıklı olarak estetik düşünce boyutundan yaklaşırken; duygusal alanda da sorunlu ya da eksik görüntüler/okumalar bırakmıyor. Sözünü genişletirken bile küçülen şiiri var, ki söz küçüldükçe daha çok yaklaşır şiire. Yerlikaya’nın, şiire “yapılması gereken bir sanat” gözlüğüyle değil de, değdikçe kaleme dökülmesi gerekliliğiyle yaklaştığı apaçık ortada.

Günah Çalılıkları, görüntüler ve doğal izler eşliğinde okuru peşine takabilecek dirilikte şiirlerden oluşuyor. Dizeler, bütünselliği hiç bırakmadan, tali yollara ve başka duygulara kolayca geçebiliyor.  Oradan tekrar geriye dönüp kaldığı yerden var olana, anlama ve son noktaya kadar aynı dirilikte gidebiliyor. Tasavvufi bir çoğalma gibi görünse de, dil üzerinden yüründüğünde “insanın varlığına” tarih düşmek açısından gerekli bir çoğalma olduğu söylenebilir.

Nazé Nejla Yerlikaya’nın, doğurduğu dizelere gözü gibi baktığı kesin. Söz-emek ilişkisinin sonucunda mükemmel bir dil işçiliği yatıyor. Okur, kitap boyunca özentisiz bir anlatıma ama hikâyeci bir şaire tanıklık edecektir. Bir de ölümle yaşam arasını sözcüklerle döşemiş Ayla Abla’ya…

• Kitaptan:
• “Ayla Abla’dan sonra çalılık hiç kurumadı
• Ağıtlarla ıslattı günah çalılıklarını
• Ayla Abla için miydi değil miydi?
• Gökyüzünden çalılığa inen bu matem yağmurları
• Her gece katilin biri ceset taşıyordu çalılığa
• Kadın mıydı erkek mi?
• Bir çocuk muydu on üçünde?
• Onca yoldan yüklenip kirli bir bedeni bırakıyordu
• Toprak solucanlarına, köstebeklere ve yılanlara”